Ahmed Şefik Mithat Paşa (d. 8 Kasım 1822, İstanbul - ö. 8 Mayıs 1884, Taif), Osmanlı devlet adamı ve sadrazam. Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde yaptığı reformlarla ve özellikle Kanun-i Esasi'nin hazırlanmasındaki rolüyle tanınır.
Mithat Paşa, 1822'de İstanbul'da doğdu. Babası, o dönemde kadı olarak görev yapan Hacı Ali Efendi'dir. Mithat Paşa, ilk eğitimini ailesinden aldıktan sonra çeşitli devlet görevlerinde bulundu. Arapça ve Fransızca öğrenerek kendini geliştirdi.
Devlet hizmetine erken yaşlarda başlayan Mithat Paşa, farklı vilayetlerde çeşitli görevler üstlendi. Bu görevlerdeki başarısı ve yeteneği sayesinde hızla yükseldi.
Mithat Paşa, 1872 yılında kısa bir süre Sadrazam olarak görev yaptı. Ancak, Sultan Abdülaziz ile yaşadığı anlaşmazlıklar nedeniyle bu görevden alındı. Daha sonra 1876'da tekrar Sadrazam oldu ve bu dönemde Kanun-i Esasi'nin hazırlanmasında ve ilan edilmesinde önemli rol oynadı.
Kanun-i Esasi, Osmanlı Devleti'nin ilk anayasasıdır. Mithat Paşa, bu anayasanın hazırlanmasında ve ilan edilmesinde büyük rol oynamıştır. Kanun-i Esasi'nin ilanıyla Osmanlı Devleti'nde Meşrutiyet dönemi başlamış oldu.
Kanun-i Esasi'nin ilanından kısa bir süre sonra, Sultan Abdülhamid II ile yaşadığı anlaşmazlıklar nedeniyle Sadrazamlık görevinden alındı ve sürgüne gönderildi. Önce Avrupa'ya, daha sonra da Taif'e sürgün edildi. 1884 yılında Taif'te şüpheli bir şekilde öldü. Ölümüyle ilgili çeşitli iddialar bulunmaktadır.
Mithat Paşa, Osmanlı Devleti'nin modernleşmesi ve reform sürecine önemli katkılar sağlamıştır.
Mithat Paşa, Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde yaptığı reformlarla ve özellikle Kanun-i Esasi'nin hazırlanmasındaki rolüyle Türk siyasi tarihinde önemli bir yere sahiptir. Onun reformcu ve yenilikçi kişiliği, sonraki dönemlerdeki Türk aydınlarını ve siyasetçilerini etkilemiştir. Ancak, sürgündeki ölümü ve siyasi olaylardaki rolü nedeniyle hakkında farklı değerlendirmeler yapılmıştır.